Mannelijk bewustzijn

DEEL II 104 Een waardevol leven kunnen we niet buiten ons vinden, maar alleen in onszelf. Omdat onze zintuigen echter naar buiten zijn gericht, hebben we de neiging onszelf aan de omgeving aan te passen of een omgeving te creëren die bij ons wereldbeeld past. In beide gevallen komen we in de problemen. Als ik de waarde liefde belangrijk vind en heel hard liefde nodig heb van een ander, blijf ik afhankelijk van mijn omgeving. Als ik het niet krijg van de een, dan zoek ik het wel bij de ander. Mijn leven is echter pas waardevol als ik mezelf liefde kan geven. We kunnen leren onze zintuigen te richten op onze binnenkant. Vooral door het voelen en het horen krijgen we heel andere informatie. Zo geeft ons lichaam allerlei signalen af als we niet goed voor onszelf zorgen, te veel willen of over onze grenzen gaan. We voelen onze ademhaling oppervlakkig worden en een beklemming in de buik of in de borst. Of luister maar eens hoeveel je op een dag met jezelf communiceert. Veel mensen zijn zich hier niet van bewust en negeren deze interne geluiden. Soms is er een interne stem, die ongemerkt je acties onderuithaalt: ‘Ik kan het niet’. Als je het dan toch blijft proberen is je optreden weinig effectief. Het niet kunnen herkennen en erkennen van deze interne signalen zorgt ervoor dat we steeds verder van onszelf komen te staan en geen verbinding meer voelen met de diepere waarden die belangrijk voor ons zijn. Dit levert conflicten op met de buitenwereld en brengt ons steeds verder van ons centrum. We willen dan dat anderen onze waarden gaan invullen en al gauw gaan we klagen: ‘Mijn partner geeft te weinig liefde’, of ‘Ik krijg geen erkenning voor wat ik doe op mijn werk’. We vragen dan iets van de ander wat we onszelf niet meer kunnen geven. We willen begrip, erkenning, liefde, geluk en